Μέσα στο φως τρέχεις
και στις βροχές
παίρνεις τους δρόμους
ξανοίγεσαι όπου θες.

Στις φυλλωσιές
σαν αγκαλιές πέφτεις
και στις πηγές.

Όλο νερά
κι όλα ξυπνούνε τα θαύματα
σαν παιδιά.

Όλα είναι αλλού
δε φτάνεις με του μυαλού το πυροφάνι
στη γη του ουρανού
όλα είναι αλλού.

Το βλέμμα μικρού παιδιού
στην άλλη όχθη κοιτάει
του ανέμου
όλα είναι αλλού
το θαύμα είναι παντού
μα ό,τι στον κόσμο αγαπώ
είναι αλλού.

Μες στη βραχνή μέρα
βλάβη του νου
στάχτες τινάζεις στα κύματα
του γιαλού
μάτια κλειστά
στην ορφανή μέρα
πέφτει η σκιά.

Από ψηλά
κι από μακριά
πέφτουν τα όνειρα στη φωτιά.