Μπορεί να κλαίω σαν παιδι που έχεις φύγει
να μ’ έχει πάρει από κάτω η ζωή
μα δε στο δείχνω κάνω πέτρα την καρδιά μου
κι ας υποφέρω που δεν είμαστε μαζί

Κι αν μ’ άλλονε σε δω από εγωισμό
στ’ ορκίζομαι κουβέντα δε θα πω
Κι αν μ’ άλλονε σε δω από εγωισμό
θα κάνω πως για σένα αδιαφορώ

Μα εξακολουθώ να σ’ αγαπάω
εξακολουθώ να σε ζητώ
γιατί στο χωρισμό η αγάπη δεν πεθαίνει
γιατί κι οι δυο πονάμε απ’ τον εγωισμό

Μπορεί να πίνω σαν τρελός και να καπνίζω
να μη μπορώ ούτε λεπτό να κοιμηθώ
μα δε στο δείχνω κάνω πέτρα την καδιά μου
κι ας έχω πέσει σ’ ένα απέραντο κενό

Κι αν μ’ άλλονε σε δω από εγωισμό
στ’ ορκίζομαι κουβέντα δε θα πω
Κι αν μ’ άλλονε σε δω από εγωισμό
θα κάνω πως για σένα αδιαφορώ

Μα εξακολουθώ να σ’ αγαπάω
εξακολουθώ να σε ζητώ
γιατί στο χωρισμό η αγάπη δεν πεθαίνει
γιατί κι οι δυο πονάμε απ’ τον εγωισμό