Θα μ’ άρεσε να σου `λεγα πως θα `μαστε μαζί για χίλια χρόνια
πως θα πηγαίνω που και που να κάνω εγώ τα ψώνια
Θα το `θελες να σ’ έδενα με όρκους και φωτιές που αντέχουν στα φεγγάρια
Μα η ζωή ολόκληρη σου το `χω πει πως παίζεται στα ζάρια

Εκείνο που είδες τη νύχτα να πέφτει αστέρι
ήτανε γόπα που πέφτει τυχαία από μάγκα το χέρι

Θα μ’ άρεσε να σου `λεγα πως δε θα βαρεθώ τη μυρωδιά σου
πως θα ξυπνάω έτσι γλυκά στον ήχο απ’ τα κλειδιά σου
Θα το `θελες να κένταγα στο στήθος δυο γραμμές με τ’ αρχικά σου
Όμως καρδιά μου δε θα βγω πιο αληθινός εγώ απ’ τα μωρά σου

Εκείνο που είδες τη νύχτα να πέφτει αστέρι
ήτανε γόπα που πέφτει τυχαία από μάγκα το χέρι