Κάθομαι διαβάζω τι άλλο να κάνω
οι ώρες πολλές θλιβερές
σκέφτομαι ρεμβάζω μονάχος μιλάω
και ζω το πριν με το χτες

Κάποτε υπήρχες εσύ
και ήταν η ζωή μου ένα τραγούδι
κάποτε μ’ αγάπαγες πολύ
κάποτε υπήρχες εσύ

Κάθομαι μετράω ατέλειωτες νύχτες
σκοτάδια παντού ερημιά
και το τηλέφωνο στο γνώριμο ήχο
προσμένω ν’ ακούσω ξανά

Κάποτε υπήρχες εσύ
και ήταν η ζωή μου ένα τραγούδι
κάποτε μ’ αγάπαγες πολύ
κάποτε υπήρχες εσύ