Όπου πας
μου μένεις πάντα στην καρδιά,
πέφτει άξαφνα το βράδυ,
λείπεις κι είμαι στον Άδη,
δεν μπορώ να σε βρω,
έναν άγγελο βρήκα
με σπασμένο φτερό.

Τώρα φύγαν οι φίλοι
κι είναι ο κόσμος μακριά,
παγωμένα τα χείλη,
ποιος ανάβει φωτιά...
Ένα ξένο φεγγάρι
περπατάει στο νερό,
ποιος μου πήρε τη χάρη,
δεν μπορώ να χαρώ...

Όπου πας
μου μένεις πάντα στην καρδιά,
την αγάπη κρατάς
σαν το ρόδο που ανθίζει
μέσα στη βραδιά,
μου μιλάς, με σαστίζεις
και δε βγάζω μιλιά...