Λησμονημένα όνειρα, χαμένα
στο χώμα θαμένα
στου αγέρα την ολόδροση φωνή,
ξάφνoυ χαιρετίζουν ανθισμένα.

Βοσκοί να βόσκουνε με το κομμάτι,
ψαράδες ψαρεύουν
μες στου νου την ξεραμένη γη,
πηγή τώρα που γιομίζει από νεράκι.

Τα αστέρια κρυφοβλέπουνε τη νύχτα
άνθη σκεπασμένα
πριν παγώσουνε στου κόσμου την πνοή,
κάποιο πρωί ξυπνήσουν αποθαμένα.