Δεν έχει τέρμα η ζωή,
μην ψάχνεις να `βρεις άκρη,
στο χάος το απέραντο
κι ο ήλιος είναι δάκρυ.

Μη φοβηθείς τη μοναξιά,
φεύγω πρωτού νυχτώσει,
πριν έρθει το ξημέρωμα
θα έχουμ’ ανταμώσει.

Κι αν μας χωρίσει η νυχτιά
μη σε νικήσει ο πόνος,
θε να με φέρει η αυγή
και του καημού ο δρόμος.

Μη φοβηθείς τη μοναξιά,
φεύγω πρωτού νυχτώσει,
πριν έρθει το ξημέρωμα
θα έχουμ’ ανταμώσει.