Τα κορμιά μας στο σκοτάδι είχανε σβήσει,
κι ήταν άστρο, η αγάπη, φωτεινό,
η καρδιά σου στην καρδιά μου είχε μιλήσει,
κι όσα μου `λεγες, ποτέ δεν τα ξεχνώ.

Κι αυτό το βράδυ σε περιμένω,
με την ανάσα σου να ζεσταθώ,
έλα κορίτσι μου αγαπημένο,
έλα κι απόψε που σ’ το ζητώ.

Σ’ αγαπώ κι ό,τι κι αν πω θα είναι λίγο,
και για σένα σαν παιδί παραμιλώ,
κι αν πονάω κι αν δακρύζω, δεν το κρύβω,
γιατί μ’ έμαθες να ζω για ν’ αγαπώ.

Κι αυτό το βράδυ σε περιμένω,
με την ανάσα σου να ζεσταθώ,
έλα κορίτσι μου αγαπημένο,
έλα κι απόψε που σ’ το ζητώ.