Χιονισμένο ναυάγιο,
ζει το φιλί από το κύμα σου
που πρόχειρα με ξέρασε,
μα αν θες προσπέρασε
τη μυρωδιά μου απ’ το αλκοόλ και κέρασε,
λίγη ζωή σε μια καρδιά αληθινή...

Σαν σπασμένο παιχνίδι,
και να με παίξεις περιμένω αν θες μπορείς,
και να γελάσεις που κυλιέμαι μπρος τα πόδια σου,
μεθυσμένο συντρίμι,
και σαν αγρίμι να χυμήξεις προσπαθείς,
στα αισθήματά μου που ‘πες το ποτό πως γέννησε...

Άλλη μια ευκαιρία,
δώστε λίγη αγάπη στον φτωχό, καλέ κυρία,
πάω να σ’ αγκαλιάσω και τραβιέσαι,
θέλεις και τα κάνεις ή χαλιέσαι;
Άλλη μια ευκαιρία,
δώστε λίγη αγάπη στον φτωχό, καλέ κυρία,
νιώθω απ’ τη ματιά σου πως αγχώθηκες,
νιώθω απ’ τον σφυγμό σου σ’ άλλον δόθηκες...