Έναν άνθρωπο ζητάω
να μ’ αγαπάει,
κοντά μου να ’ναι
βράδυ και πρωί.

Έναν άνθρωπο ζητάω
να με πονάει,
να νιώθει τη δική μου
την ψυχή.

Κι αυτός, θεέ μου
κι αυτός, θεέ μου, να ’σουν εσύ
που μου ’χεις κάνει
μαύρη τη ζωή.

Έναν άνθρωπο
να με καταλαβαίνει,
τι θέλω και πώς
βλέπω τη ζωή.

Έναν άνθρωπο που
να μη με πικραίνει
χωρίς κανένα λόγο
κι αφορμή.

Κι αυτός, θεέ μου
κι αυτός, θεέ μου, να ’σουν εσύ
που μου ’χεις κάνει
μαύρη τη ζωή.

Κι αυτός, θεέ μου
κι αυτός, θεέ μου, να ’σουν εσύ
που μου ’χεις κάνει
μαύρη τη ζωή.