Αν είχες τη δύναμη, στα μάτια να με δεις
και ότι ένιωθες, σε μένα να το πεις
έτσι άδικα...
δε θα τελειώναμε εμείς

Δεν έβλεπες... πως μακριά σου δεν μπορούσα
πως ήμουν εγώ, που προσπαθούσα
και τη ζωή μου...
πως για σένα καταργούσα...

Ποτέ δε μιλήσαμε, κρυβόμασταν κι δύο
όλα τα αφήσαμε, απ’ τον εγωισμό
ποτέ δε μιλήσαμε, κρυβόμασταν κι δύο
τώρα πληρώνουμε... αυτό το χωρισμό

Μας έχει κάνει ο εγωϊσμός
δύο πληγές του καθενός...
του καθενός...

Αν ήξερες πόσα βράδια είχα πεθάνει
και πόσα όνειρα για σένα είχα κάνει,
αυτή η αγάπη τώρα θα `χε βρει λιμάνι...

Δεν έβλεπες... πως μακριά σου δεν μπορούσα
πως ήμουν εγώ, που προσπαθούσα
και τη ζωή μου...
πως για σένα καταργούσα...

Ποτέ δε μιλήσαμε, κρυβόμασταν κι δύο
όλα τα αφήσαμε, απ’ τον εγωισμό
ποτέ δε μιλήσαμε, κρυβόμασταν κι δύο
τώρα πληρώνουμε... αυτό το χωρισμό

Μας έχει κάνει ο εγωισμός
δύο πληγές του καθενός...
του καθενός...

Ποτέ δε μιλήσαμε, κρυβόμασταν κι δύο
όλα τα αφήσαμε, απ’ τον εγωισμό
ποτέ δε μιλήσαμε, κρυβόμασταν κι δύο
τώρα πληρώνουμε... αυτό το χωρισμό