Κομμένη ανάσα δίχως μια φωνή,
παίζω τα μπάσα στο δικό σου το κορμί
κι ανασηκώνω το σεντόνι σαν αυλαία.
Με τέτοια λύσσα και ορμή
να ξαναπαίξω τη σκηνή
σαν νά `ναι η πράξη η τελευταία.

Γυμνό, σ’ είδα στον ύπνο μου γυμνό,
ξυπνώ κι έχω το στόμα σου στο στόμα.
Γυμνό, σ’ είδα στον ύπνο μου γυμνό,
ξυπνώ και ζω με τ’ όνειρό μου ακόμα.

Φωτιά και λάβρα για μας η επαφή,
άμα ταιριάξει το κορμί μ’ άλλο κορμί
είν’ η συνάντηση μεγάλη και μοιραία.
Κι όσα δεν ζήσαμε μαζί
η φαντασία μας τα ζει
και μας ταιριάζει πιο ωραία.