Σαν το αγέρι τραγουδάει
τα δυο μάτια μου τα κλείνω και σε νιώθω
να σ’ έχω πλάι, όπως και τότε
και κάθε μέρα που περνάει
η αγάπη μας στο πέλαγος ξανοίγει
σαν το καράβι που ανοίγει τα πανιά
και μακραίνει μεσ’ την καταχνιά
κι όμως ξέρω ότι πίσω δε γυρνά

Τώρα εγώ, σε καρτερώ
και νοσταλγώ ότι είσαι εδώ
κι όμως εσύ είσαι μακριά