Με πιάσανε Σαρακηνοί
και με πουλούν Αγαρηνοί
για τον καημό μου εκείνο
κι από τη δίψα την πολλή
και δηλητήριο και χολή
μου δίνουν και το πίνω

Στα σίδερα και στα στενά
στ’ αμπάρια και στα σκοτεινά
μ’ αφήνουν διψασμένο
μα εγώ στη θάλασσα μιλώ
απ’ το κατάρτι το ψηλό
που μ’ έχουν κρεμασμένο

Στο ύπνο μου κληματαριά
φυτρώνει στην ανηφοριά
και δίπλα σε πηγάδι
και με κρατούν Σαρακηνοί
και με πουλούν Αγαρηνοί
στις γειτονιές το βράδυ