Ένας Ήλιος γεμάτος μάτια
χρόνια ψάχνει σε τούτη τη γη
στις καλύβες της και στα παλάτια
έναν άνθρωπο δίχως πληγή.

Κομματιάστηκε η πλάση σου
ακέρια Θεέ μου φτιάξτην ξανά απ’ την αρχή.
Δεν υπάρχουν ανθρώπινα χέρια
να σου κάνουνε μια προσευχή.
Γίναν βόμβες και σφαίρες τ’ αστέρια
και μας κάψανε και μας κάψανε την ψυχή.

Μέρα νύχτα βροντούν κανόνια
του πολέμου σκορπούν την κραυγή
και του κάκου γυρεύουν τ’ αηδόνια
έναν άνθρωπο δίχως πληγή.

Κομματιάστηκε η πλάση σου
ακέρια Θεέ μου φτιάξτην ξανά απ’ την αρχή.
Δεν υπάρχουν ανθρώπινα χέρια
να σου κάνουνε μια προσευχή.
Γίναν βόμβες και σφαίρες τ’ αστέρια
και μας κάψανε και μας κάψανε την ψυχή.

Την ψυχή την ψυχή.