Στη γιορτή της φαντασίας
χάριν της Αθανασίας
ήρθε κι έδεσε η Πούλια
πέτρα κι ουρανό

Κι οι φωνές του Νικηφόρου
στο κυνήγι του Εωσφόρου
βγήκαν έξω για βαρκάδα
στον ωκεανό

Η χαρά της εξουσίας
λόγω της ψυχρολουσίας
πήρε τη Μεγάλη Άρκτο
από το λαιμό

Οι ρυθμοί της φασαρίας
βάλαν της Ελευθερίας
τα ποδάρια να χορέψουν
δίπλα στο γκρεμό

Η Ζωή και η Γαλήνη
τά `σπασαν με την Ειρήνη
γιατί λέει `ναι κουρασμένη
κι έξω απ’ το χορό

Τόσο ξένη η Πολυξένη
(γίνεται;) πολύ πιο ξένη
στη γωνια της καθισμένη
λέει για τον καιρό

Να κι η Νίκη να κι η Μάχη
μισθοφόροι μονομάχοι
την Ανατολή στο αίμα
βάφουνε μαζί

Η Βιολέττα κι η Αγγέλω
με το υστερικό τουςγέλιο
μελλοθάνατο μελώνουν
μέσα στο ταψί

Ήρθε ο Τζώρτζης και ο Τόνυ
κι ανεβήκανε οι τόνοι
την (Ευχή;) την ξιπασμένη
βγάλαν στο κλαρί

Τζάκι – Τζάκι από τζάκι
(φούστα μένει;) Ναγκασάκι
(και ατομικό μπικίνι;)
όλα στο σφυρί

Αν δεν ήταν η Τζαζίρα
μαυρομάλλα ζωντοχήρα
πώς θα κράταγε το γλέντι
μέχρι το πρωί

Ένα κόμικ του Μπιλάλ
σε σενάριο του Κεμάλ
στην αυλή της φαντασίας
στήθηκε γιορτή