Περνούν βραδιές που κάθε σκέψη σου θυμίζει εφιάλτη,
κι ως το πρωί ότι κι αν κάνω δεν μπορώ να κλείσω μάτι.
Λέω σε ξέχασα, και πίσω δε γυρνάω,
τα πάντα έσβησα, για τ’ όνομά σου πια δε συζητάω, δε συζητάω.

Ψέματα λέω ότι πια δε σ’ αγαπάω.
Ψέματα λέω στην καρδιά μα τι να πω.

Κρυφά τα βάρδια, σιγοκλαίω
στη θύμησή σου, καταρρέω
νιώθω πως όπου και να πάω,
θα σε δω, θα σε δω, θα σε δω.

Πολλές φορές ήπια και έκλαψα στη σκέψη σου και μόνο,
και το πρωί είπα δεν άξιζε για όλα μετανιώνω.
Λέω σε ξέχασα, και πίσω δε γυρνάω,
τα πάντα έσβησα, για τ’ όνομά σου πια δε συζητάω, δε συζητάω.

Ψέματα λέω ότι πια δε σ’ αγαπάω.
Ψέματα λέω στην καρδιά μα τι να πω.

Κρυφά τα βάρδια, σιγοκλαίω
στη θύμησή σου, καταρρέω
νιώθω πως όπου και να πάω,
θα σε δω, θα σε δω, θα σε δω.