Εθνική υπερηφάνεια, καλλιτέχνες και τσογλάνια
στα παράθυρα γυρίζουν των οκτώμισι
Η ζωή χάρτινος τοίχος και μιλάμε για το ήθος
σε μια χώρα που ζητάει αναδόμηση
Είμαι μόνος είμαι χαμένος
γιατί νιώθω τόσο ξένος
σε ένα πλήθος που γυρνάει στην Ομόνοια
Βραδινές εφημερίδες και στις πρώτες τις σελίδες
ένας πόνος σε CD με δυο κουπόνια

Άνθρωποι συνηθισμένοι, άνθρωποι πολιτισμένοι, άνθρωποι δυστυχισμένοι
Αίσχος
Χίλια λάθη μοιρασμένα ποιο ανήκει στον καθένα; για αυτό αίσχος και σε μένα
Αίσχος

Την αγάπη ποιος δικάζει νόμο στο φιλί ποιος βάζει
τι τους νοιάζει αν βουλιάζουμε στα λάθη μας
Στη ξεφτίλα βήμα βήμα και όλο λόγια για το χρήμα
που μικραίνουνε σιγά σιγά το χάρτη μας
Και εγώ νιώθω τόσο μόνος που με γέλασε ο χρόνος
και στην πρόοδο με πάνε πάντα πίσω
η αγάπη ξεπουλιέται και το αύριο ξεχνιέται
και δεν ξέρω σε ποια γλώσσα να μιλήσω

Άνθρωποι συνηθισμένοι, άνθρωποι πολιτισμένοι, άνθρωποι δυστυχισμένοι
Αίσχος
Χίλια λάθη μοιρασμένα ποιο ανήκει στον καθένα; για αυτό αίσχος και σε μένα
Αίσχος

Άνθρωποι συνηθισμένοι, άνθρωποι πολιτισμένοι, άνθρωποι δυστυχισμένοι
Αίσχος
Χίλια λάθη μοιρασμένα ποιο ανήκει στον καθένα; για αυτό αίσχος και σε μένα
Αίσχος