Ο ίσκιος της αγάπης σου πάλι με τριγυρνάει
κι η σκέψη γίνεται κρασί που με ξαναμεθάει
Το βλέμμα σου ’ ναι φυλακή, τα μπράτσα σ’ αλυσίδες
δέσε τα τα χεράκια μου, με τις ξανθιές πλεξίδες

Το στόμα σου γαρεφαλιά κι η εδική μου σκέψη
γυρεύει στα γαρύφαλα το μέλι να σου κλέψει
Ωσάν τα βάτα της πλαγιάς που αλληλομπλεχτήκαν
έτσι μπλεχτήκαμε και μεις κι οι νύχτες τρελαθήκαν