Από τη σέντρα
Σ’ άδειο τέρμα μπαίνω γκολ
Με τις σημαίες τα πανό
Και τα κασκόλ
Σα το σκυλί κυλιέμαι
Πάνω στο χορτάρι
Μυαλά στα κάγκελα
Και πόδια στο φεγγάρι
Είμαι απλά
Ένας κηφήνας παραπάνω
Μέσα στου κόσμου
Το πελώριο μελίσσι
Τι ξέρω ‘γώ απ’ αυτά;
Ότι μου μέλλει κάνω
Καρφάκι δε μου καίγεται
Ποιος θα νικήσει

Έχω στο νου μου
Χίλια δυο να μην ξεχάσω
Τον Παρθενώνα,
Τα νησιά, την ιστορία
Να στρατευτώ να παντρευτώ
και να μονάσω
Ζήτω πατρίδα

Ανοιχτά βρήκα
Είδα φως μπήκα
Πήγαινα γι’ αλλού
Κι αλλού βγήκα

Από τις γαλαρίες
Το αύριο οδηγάω
Μια ζωή απ’ την εξέδρα θα κοιτάω
Μια με το πρόβλημα
Την άλλη με τη λύση
Και ως το κόκαλο
Με τη μητέρα φύση

Εκεί που μ’ άφησε
Μανούλα ο πελαργός
Ξεχάστηκα καιρό

Και τώρα πιάνω χώρο
Φαίνεται ήτανε μαλάκας ο γιατρός
Δεν έκοψε τον ομφάλιο λώρο

Βόσκω χόρτο
Με τα υπόλοιπα αρνιά
Πηγαίνω όπου μου πουν
Και κάνω ότι μου λένε
Ο μήνας πάντοτε
Για μένα έχει εννιά
Κι έτσι δε μ’ ένοιαξε ποτέ

Ανοιχτά βρήκα
Είδα φως μπήκα
Πήγαινα για αλλού
Κι αλλού βγήκα