Είναι λίγος καιρός που το παλεύω
Να μάθω να διαβάζω τους χρησμούς
Με ανοιχτούς λογαριασμούς
Μια και καλή να ξεμπερδεύω

Θα κάψω τα παλιά μου τα βιβλία
Κι όλους τους φίλους θα ξεγράψω
Τραγούδι δε θα ξαναγράψω
Για μια παλιά φωτογραφία

Σβήνω τα ίχνη χάνομαι
Σβήνω τα ίχνη

Όσο κι αν θέλω να θυμάμαι
Ότι μ’ αγάπησε ξεχνάω
Κι ότι με πόνεσε αγαπάω
Ο πόνος δείχνει ότι ζω

Δρόμοι ανοίγονται εντός μου
Τώρα η σιωπή δε με τρομάζει
Κι ο κόσμος μια φωτοτυπία
Κάποιον θα βρειτε να μου μοιάζει