Κάθε βράδυ, κάθε βράδυ
σαν δυο νούμερα κι εμείς μες στο σκοτάδι
θα καθίσουμε στο ίδιο το σκαμπό.

Δεν μπορείς πια να διαλέξεις
χάσαν πια τη σημασία τους οι λέξεις
σ’ ένα μπαρ πώς να σου πω πως σ’αγαπώ.

Πάρε με, πάρε με, πάρε με αγόρι μου
στην πέτρα ν’ ανταμώσω την αυγή
πάρε με, πάρε με, πάρε με αγόρι μου
να γίνω σου πηγή , δροσοπηγή.

Κάθε βράδυ, κάθε βράδυ
δυο ανώνυμοι κι εμείς μες στο κοπάδι
ανταμώνουμε τριγύρω στις οχτώ.

Σαν κεριά τα πρόσωπά μας
και χλωμά κιτρινισμένα τα όνειρά μας
κι ο αγέρας ένα σύννεφο πηκτό.

Πάρε με, πάρε με, πάρε με αγόρι μου
στην πέτρα ν’ανταμώσω την αυγή
πάρε με, πάρε με, πάρε με αγόρι μου
να γίνω σου πηγή, δροσοπηγή.