|
Στίχοι: X-plicit
Μουσική: Marina
Είμαι λάθος, δε θέλω να είμαι σωστός
γιατί, γουστάρω αυτό που είμαι καταβάθος
κάφρος, γιατί αν δεν ήμουν αυτός
κάτι όλα αυτά τα χρόνια θα είχα κάνει λάθος
Λάθος και πάλι λάθος
γεννήθηκα σε λάθος κλινική
λάθος μέρα και λάθος εποχή
λάθος που σήμερα το σκέφτηκα σε βάθος
είμαι απ'αυτούς που κάνουνε τα λάθη τους με πάθος
είμαι κάφρος, κάνω και ένα λάθος κάθε μέρα
ένα λάθος, από σωστή μητέρα και πατέρα
και τα λάθος παιδιά, πάνε σε λάθος σχολειά
κάνουνε λάθος φίλους και έχουν λάθος μυαλά
οπότε πώς, πώς περίμενες να είμαι σωστός
αφού ο κόσμος που μου φτιάξανε είναι λάθος και αυτός
αφού στη χώρα μου οι πόλιτικοί είναι λάθος κατά βάθος
και οι αστυνομικοί πυροβολούνε κατά λάθος
αχά, στον τόπο μου σκοτώνονται παιδιά
και εσύ μου λες πως είναι λάθος να φοράω φαρδιά
άντε γαμήσου, εσύ, η μάνα σου και η αδερφή σου
εγώ σωστός μέσα μου, εσύ σωστός ντύσου
υπάκουσε στο νόμο τους, εγώ στον λάθος δρόμο τους
είμαι κραυγή απ'τον πόνο τους, είμαι ένας λάθος κλώνος τους
οι άνθρωποι μεγάλωσαν με ψέμα και πάθη
η ιστορία γράφεται με αίμα και λάθη
Είμαι λάθος, δε θέλω να είμαι σωστός
γιατί, γουστάρω αυτό που είμαι καταβάθος
κάφρος, γιατί αν δεν ήμουν αυτός
κάτι όλα αυτά τα χρόνια θα είχα κάνει λάθος
Είμαι το λάθος αποτέλεσμα σωστής ανατροφής
και σωστή επιρροή μιας λάθος συναναστροφής
έχω κρίνει, λάθος πράγματα έχω συγκρίνει
έχω ευθύνη κάθε λάθος που'κανα για κάποιους
υπηρέτησα λάθος Ελλάδα, λάθος μονάδα
λάθος σώμα, όπως λάθος κάθε αυτόχειρα πτώμα
αφού ακόμα, ακόμα δεν ξεδίψασε το χώμα
λάθος υπηρεσία, σκοπιά και λάθος ώρα
ασχολήθηκα με μία λάθος κοινωνία
μια λάθος εκκλησία, μια γαμημένη αστυνομία
μία λάθος φάση που το σεβασμό έχει χάσει
και κάθε δέκα χρόνια επαναλαμβάνει λάθη
σαν γκόμενος, σαν φίλος λάθος, σαν αδερφός λάθος
είμαι ένας γιος λάθος που κάνει τα πάντα λάθος
σαν στιχουργός λάθος και σαν εχθρός λάθος
δεν ήμουνα ποτέ σώστος, θα είμαι πάντα κάφρος
Είμαι λάθος, δε θέλω να είμαι σωστός
γιατί, γουστάρω αυτό που είμαι καταβάθος
κάφρος, γιατί αν δεν ήμουν αυτός
κάτι όλα αυτά τα χρόνια θα είχα κάνει λάθος
Ημερόλογιο μηχανών. Ημέρα 430.
Οι μηχανές μας προαυλίζουν κάθε πέντε μέρες μαζί.
Αρκεί να μη μιλάμε ο ένας με τον άλλον.
Οι ανθρώπινες σχέσεις απαγορεύτηκαν.
Ο κόσμος είναι επίπεδος τελικά.
Οι άνθρωποι απέτυχαν να υπάρχουν.
Κοίτα με πως κρέμομαι από τα τσαμπιά του χρόνου.
Πέφτω και με τρώνε πουλιά.
Ο άνθρωπος είναι γεράκι και ποντίκι, λιοντάρι και λαγός.
Έχω καιρό να δω.
Ο ζωολογικός κήπος της πόλης έγινε το κεντρικό νεκροτομείο.
Οι άνθρωποι μειώνονται αισθητά.
ΑΦΑΝΙΣΜΟΣ
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: 90% (2 ψήφοι) Αναγνώσεις: 9848 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|