Καρδιά που κλαίει μην τη λυπάσαι!
Είναι που ξέρει να αγαπά.
Διώξε την πίκρα, μην τη θυμάσαι!
Είναι μαχαίρι που μας τρυπά...

Σαν έρθει η νύχτα να μη φοβάσαι,
αφού θα έρθει το πρωινό.
Καημό και πόνο στην άκρη άσε,
τον ήλιο κρέμασε στον ουρανό!

Άντεξέ με, όνειρό μου, άντεξέ με!
Σε καινούρια μονοπάτια πήγαινέ με!
Να μου φέρεις μια ελπίδα για να ζήσω
και τον ήλιο της αγάπης ν’ αντικρίσω!

Τίποτα τώρα μη σε τρομάζει!
Έχει αγάπη δάκρυ πικρό.
Κι ας στην καρδιά μας σταγόνα στάζει,
ρίξε τα λάθη μες στο κενό!

Η αγάπη τρέχει μες στα σκοτάδια,
κι όμως δε φεύγει απ’ το μυαλό.
Γι’ αυτό αντέχει μέρες και βράδια
για να μην φτάσει στο τελειωμό.

Άντεξέ με, όνειρό μου, άντεξέ με!
Σε καινούρια μονοπάτια πήγαινέ με!
Να μου φέρεις μια ελπίδα για να ζήσω
και τον ήλιο της αγάπης ν’ αντικρίσω!