Την αλήθεια μάλλον δεν τη θες
ιστορίες φτιάχνει το μυαλό σου
πιάνεις τους γνωστούς μας και τους λες
ότι έφυγες για το καλό σου

Μα με ποιο δικαίωμα με κρίνεις;
Για ποιο πράγμα με κατηγορείς;
Ένα με το ψέμα έχεις γίνει
Και να ξεχωρίσεις δεν μπορείς
Μα με ποιο δικαίωμα με κρίνεις;
Για ποιο πράγμα με κατηγορείς;
Φύγε μακριά κι εκεί να μείνεις
Με το θράσος σου είναι ν’ απορείς

Λέω να δώσω τόπο στην οργή
μα την ψυχραιμία μου τη χάνω
πόσο πια να κάνω υπομονή;
φταις και θες να βγεις κι από πάνω

Μα με ποιο δικαίωμα με κρίνεις;
Για ποιο πράγμα με κατηγορείς;
Ένα με το ψέμα έχεις γίνει
Και να ξεχωρίσεις δεν μπορείς
Μα με ποιο δικαίωμα με κρίνεις;
Για ποιο πράγμα με κατηγορείς;
Φύγε μακριά κι εκεί να μείνεις
Με το θράσος σου είναι ν’ απορείς