Μέρα μου, που με πηγαίνεις;
Νύχτα, που με παρασέρνεις;
Στο χαμό, στο γυρισμό;
Στης αγάπης τον εσπερινό

Νύχτα μου, που με πηγαίνεις;
Μέρα, που με παρασέρνεις;
Στον γκρεμό, στον ουρανό;
Στης αγάπης τον κατακλυσμό

Στα μαλλιά της τα λουσμένα
Να με πέρναγε σαν χτένα
Με τα χέρια της τ’ αγαπημένα

Τ’ άρωμά τους να μυρίσω
Και στα δυο να τα χωρίσω
Να φανούν τα μάτια τα κρυμμένα

Νύχτα με τα λίγα φώτα
Που θα στρίψουμε για ρώτα
Δεξιά ή αριστερά
Για να βγούμε ίσια στη χαρά;