Τα φώτα σβήσαν, ποιος να το `χε φανταστεί
σε μια νύχτα θα άλλαζαν όλα
Έχω να νιώσω έτσι από μικρό παιδί
πίσω απ’ το τζάμι που `βλεπα ασθενοφόρα

Και σ’ αγαπώ όσο κανείς
και σου χαρίζω ολοκαίνουργια τραγούδια
Μα στα ταξίδια που θα πας, μη με σκεφτείς
Σου ετοιμάζω κι εγώ λίγα ταξίδια

Κόντρα σε όλα πάω μια στιγμή
και καίω τα πιο καλά χαρτιά μου
Το φως θα σβήσω, μη με δεις και φοβηθείς
όταν αέρας χυθείς από κοντά μου

Τις μέρες τις κακές εσύ μη φοβηθείς
να κάνεις λίγο ησυχία
Εγώ θα σου μιλάω και συ να προσπαθείς
μέσ’ στο μυαλό σου να κρατήσεις μια ευθεία

Το τέλος που θα ‘ρθει εσύ μη φοβηθείς
να κάνεις λίγο ησυχία
Εγώ θα σου μιλάω και συ να προσπαθείς
μέσ’ στο μυαλό σου να κρατήσεις μια ευθεία