Κοίτα πώς σμίγουν των ανθρώπων οι καρδιές
σαν τα πουλιά που σμίγουν μες την καταιγίδα
πέρασα ξέρεις απ’ του κόσμου τις φωτιές
και όμως στα μάτια σου μονάχα βρήκα ελπίδα

Κοίταξέ με, κοίταξέ με
μακριά σου ούτε μια στιγμή δεν ζω
κοίταξέ με, κοίταξέ με
και άφησέ με η ζωή σου νά 'μαι εγώ

Πέρασα νύχτες στην απόλυτη σιωπή
νύχτες που είπα πώς ξανά δε θ’ αγαπήσω
ξέρω πώς νιώθεις και για εμένα ήταν πολύ
όλοι οι δρόμοι μέχρι να σε συναντήσω

Κοίταξέ με, κοίταξέ με
μακριά σου ούτε μια στιγμή δεν ζω
κοίταξέ με, κοίταξέ με
και άφησέ με η ζωή σου νά 'μαι εγώ