Μη μου μιλάτε γι’ αγάπες
δεν έχω πια αυταπάτες
με ζωντανούς εφιάλτες
δεν θέλω να ζω
μήλο της Εύας το πάθος
σ’ έναν παράδεισο λάθος
κι όλοι χαμένοι στο βάθος
χαμένος κι εγώ

Δεν καταλαβαίνω, δεν καταλαβαίνω
δεν καταλαβαίνω τίποτα
δεν καταλαβαίνω, δεν καταλαβαίνω
δεν καταλαβαίνω τίποτα

Μη μου μιλάτε για ζήλεια
ψυχή μου φύγε με χίλια
τ’ αμαρτωλά της τα χείλια
μου `καναν κακό
ψάχνω την άκρη μονάχος
στάσου καρδιά μου σαν βράχος
πληρώνω κάθε μου λάθος
και φεύγω από `δω