Μέσα στα βαθιά νερά, με έσπρωξες να κολυμπήσω
ενώ ήξερες καλά πως μπορεί να ναυαγήσω
Στης αγάπης το βυθό, και αν βρεθώ δε με φοβίζει
μια ζωή είναι ακριβή μα για τον σεβντά σου αξίζει

Θολά νερά, βαθιά νερά τα δέρνουν οι άνεμοι
κι είναι η καρδούλα μου πουλί, στην ξόβεργα και τρέμει

Στων ανέμων την γιορτή, μ’ άναψες σαν το κεράκι
δίχως φλόγα έλιωσα από πόνο και φαρμάκι
Της Αγίας Φωτεινής, δε γιορτάζει το σκοτάδι
κι ο κακός μετανοεί, μόνο μ’ αγάλια και χάδι

Θολά νερά, βαθιά νερά τα δέρνουν οι άνεμοι
κι είναι η καρδούλα μου πουλί, στην ξόβεργα και τρέμει