Ήθελα να 'μουν μικρός,
να 'χα το φως να κουρνιάζει στα χέρια μου.
Ήθελα να 'μουν σοφός,
να 'βαζα χίλιους τρελούς στα λημέρια μου!

Ήθελα να 'μουν φωτιά,
τους παγωμένους καιρούς να πλησίαζα.
Και των χαμένων μιλιά,
των κουρασμένων μυαλών το μειδίαμα.

Ήθελα να 'μουν Θεός
και την αγάπη στον κόσμο να έφερνα.
Των Αρχαγγέλων χορό,
θα 'θελα να 'μουν ο πρώτος που θα 'σερνα.

Θα 'θελα να 'μουν πνοή.
Αυτή που δίνει ανάποδα όνειρα.
Και να χαρίσω ζωή,
σ’ αυτούς που έφυγαν δίχως ονόματα.