Ξέχασες γρήγορα σαν όλους τους απλούς
τις νύχτες που δε σβήναμε τα φώτα.
Μας πήρε η θάλασσα που πήρε τους πολλούς
και γίνανε οι φόβοι γεγονότα.

Τώρα με θέλεις και δεν καίγομαι,
μη με φιλάς, μπερδεύομαι.
Ξέρω πως πια δε θέλω τίποτα,
μη με φιλάς, μη με ρωτάς,
μη με κοιτάζεις ύποπτα.

Κι ύστερα πέσαμε σε κείνο το φιλί
που μύριζε ρουτίνα και συνήθεια.
Ξέχασες γρήγορα σαν όλους τους απλούς
και πήγανε χαμένα τα ξενύχτια.

Τώρα με θέλεις και δεν καίγομαι,
μη με φιλάς, μπερδεύομαι.
Ξέρω πως πια δε θέλω τίποτα,
μη με φιλάς, μη με ρωτάς,
μη με κοιτάζεις ύποπτα.