Με πότισες μ’ απίστευτα βοτάνια
και μου `ριξες μια σκόνη στο μυαλό
με λόγια σφραγισμένα σε κοράνια
με έπεισες τα πάντα ν’ αρνηθώ

Σαν πυρετός η σκέψη σου με καίει
μου κλέβει τη ζωή
αναρωτιέμαι άραγε τι φταίει
κι έχω παραδοθεί

Σε μαγικά χαλιά με ανεβάζεις
και ταξιδεύω σ’ άλλους ουρανούς
με το κορμί σου μέσα μου κοιτάζεις
κι ανάθεμά με πού με βγάζει ο νους

Σαν πυρετός η σκέψη σου με καίει
μου κλέβει τη ζωή
αναρωτιέμαι άραγε τι φταίει
κι έχω παραδοθεί