Χαρά σε μένα, μια ζωή καλός,
σακάκι ένα, κι ο χιονιάς τρελός.

Χαρά σε μένα, το καλό παιδί,
ονείρου ένα, κι ο καημός κλειδί.

Χαρά στα τρένα, που γοργά κυλούν,
με λόγια ξένα κι ουρανούς μιλούν.

Φωτιά σε μένα, στη φωτιά μου ας πιω,
κι ας γράψει η πένα για το πώς και το ποιο.

Βρε ζωή, για’ δε μ’ αλλάζεις,
στα λιοντάρια τι με βάζεις,
με τα χέρια πάλι να πιαστώ;

Βρε ζωή, δεν είσαι εντάξει,
γι’ άλλον κόσμο μ’ είχες φτιάξει,
σε τούτον δε θα χρειαστώ.

Βρε ζωή, δεν έχω ανάσα,
μη μου δίνεις άλλη πάσα,
δεν έχω πού να βασιστώ.