H ζωή μου βιτρίνα σπασμένη,
σ’ ένα ψέμα, στην άμμο χτισμένη...
Πάντα είχα τον δύσκολο ρόλο
να χτυπάει και ν’ αντέχω στον πόνο εγώ...

Tο κορμί η ψυχή το διχάζει...
Μη μου λες μ’ αγαπάς, με τρομάζει...
Πάντα μ’ είχε το ψέμα εχθρό του
κι η καρδιά σταματά επιτόπου εδώ.

Έχω αντέξει πολλά,
κλινική μ’ άδειους τοίχους το μυαλό μου.
Κοίταξέ με καλά!..
Δε γουστάρω όσους θέλουν το καλό μου.

Έχω αντέξει πολλά...
Κοίταξέ με καλά!...
Έχω αντέξει πολλά!..

Έχει η μοίρα αφήσει σημάδια
στο κορμί και ματώνω τα βράδια...
Κι απ’ τα λόγια μου αυτό να κρατήσεις
το ποτάμι μη πας να γυρίσεις εσύ.

Στη ζωή μου μη θες να σε δέσω!..
Στο γκρεμό θέλω μόνος να πέσω...
Και μη ψάξεις τις νύχτες που τρέχω
κανείς άλλος, εγώ μόνο αντέχω εκεί...