Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132752 Τραγούδια, 271245 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Κρίμα ρε φίλε μου       
 
Στίχοι:  
Σωτήρης Παπαϊωάννου
Μουσική:  
Γρηγόρης Μπιθικώτσης


Κρίμα ρε φίλε μου ήσουνα το φίδι μου
που `κρυβα στον κόρφο.

Να τα βολέψεις στη ζωή
πολλές κομπίνες φτιάνεις,
μα τώρα σε κατάλαβα
πια τι καπνό φουμάρεις.

Κρίμα ρε φίλε μου ήσουνα το φίδι μου
που `κρυβα στον κόρφο.

Κρίμα ρε φίλε μου ήσουνα το φίδι μου
που `κρυβα στον κόρφο.

Δε θέλω "φίλε" να με λες,
σε μίσησε η καρδιά μου
και το κρασί που ήπιαμε
καίει τα σωθικά μου.

Κρίμα ρε φίλε μου ήσουνα το φίδι μου
που `κρυβα στον κόρφο.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Δημοφιλία: 100%  (2 ψήφοι)
      Αναγνώσεις: 2873
      Σχόλια: 3
      Αφιερώσεις: 0
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Αφιέρωσέ το κάπου
Νέα μετάφραση
Εκτυπώσιμη μορφή
Αποστολή με email
Διόρθωση-Συμπλήρωση
 
   
 
   Χριστόδουλας @ 23-03-2013
   tzanidisjohn
04-08-2022 10:48
Για το τραγούδι γράφει ο Theodor Grammatikopoulos το 2017

Και η σύνθεση ανήκει στον Σ. Παπαϊωάννου. Είναι μία άτυχη στιγμή για τον μεγάλο Γρηγόρη να καταγραφεί στην ετικέτα αυτού του 45αριού ως συνθέτης ό ίδιος. Ο Σ. Παπαϊωάννου ήταν ένας γραφικός αλλά καλοκάγαθος Καρδιτσίώτης μοναχικός τύπος που δε είχε στον ήλιο μοίρα. Έμενε σε ένα δωμάτιο παλιού πλακιώτικου σπιτιού σε πάροδο της οδού Βύρωνος στην Πλάκα. Έτυχε να πάω μία φορά στο σπίτι του και αυτό που θυμάμαι είναι ότι η μόνη του συντροφιά ήταν ένα ασπρόμαυρο ακορντεόν έτσι όπως άλλωστε ήταν ασπρόμαυρη και η ζωή του. Επαιζε πρακτικά λίγα πράγματα και καταλάβαινες ότι έβγαζε πάνω στα πλήκτρα τις καταβολές του από την την μουσική της Πατρίδας του. Ο Σωτήρης έγινε ψυχοπαθητικός θαυμαστής του Μίκη, αλλά και του Γρηγόρη. Δεν ξέρω πως κατάφερε να προσεγγίσει τον Θεοδωράκη ωστόσο αυτός ο τεράστιος τύπος για να ανταποδώσει την αγάπη του τον διόρισε επιστάτη στην τότε πειραματική ορχήστρα Πειραιά που λειτούργησε για κάμποσο καιρό πριν την δικτατορία, και που διηύθυνε κυρίως ο Θεοδωράκης.
Ο Σωτήρης κάποια απογεύματα περνούσε από την οδό Θόλου και καθώς άκουγε να μελετάω στο πιάνο στις Νεφέλες κατέβαινε να με χαιρετίσει, και όταν του έλεγα να του κάνω καφέ απαντούσε: Όχι, βιάζομαι γιατί έχω πρόβα στον Πειραιά με την συμφωνική αφήνοντας μια άισθηση ότι πάει κατευθείαν για το πόντιουμ. Βίωνε ένα μεγαλείο ο άνθρωπος για την αυτή την έπαφή που είχε με του καλλιτέχνες στον Πειραιά.Παράλληλα πάλευε να ολοκληρώση μία συνθετική ιδέα δ.λ.δ ένα ττραγούδι με το στίχο ''κριμα ρε φίλε μου'' Με παρακαλούσε να τον συνοδεύω στο πιάνο όταν το τραγούδαγε και ζήταγε την γνώμη μου για την μελωδία και τα ακόρντα. Αλλά παρ` ότι κάποια στιγμή του είπα ότι παραπέμπει ελαφρώς στο ''πάνω σε ψηλή ραχούλα ''δεν εννοούσε να αποποιηθεί το δημοτικό φιλινγ του . Όταν το ολοκλήρωσε μου ανήγγειλε πανευτυχής ότι το έδειξε στον Μπιθικώτση και αυτός ενδιαφέρθηκε να το κάνει δίσκο στην Κολούμπια. Νόμισα ότι ο Γρηγόρης τον δούλευε, μέχρι που ένα βράδυ με πήρε στο Καν- Καν όπου τραγουδούσε ο Γρηγόρης και έτριβα τα μάτια μου όταν διαπίστωσα ότι το είχε στο πρόγραμμα με όλα τα άλλα του σουξέ. Μετά από λίγες ημέρες ο Σωτήρης ήρθε στην μπουάτ που έπαιζα πιάνο και περιχαρής μου ανήγγειλε ότι το απόγευμα ήταν στο στούντιο της Κολούμπια όπου ηχογραφήθηκε το'' φίδι του ''επιτέλους. Δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί τέτοια ευδαιμονία σε ανθρώπινο πρόσωπο. Όμως, μετά από λίγο χρονικό διάστημα ξαναήρθε με ένα 45αρι της HIS MASTER`S VOICE στην μία πλευρά του οποίου ήταν αποτυπωμένο ''το φίδι''
Δεν διαπίστωσα στο πρόσωπο του φίλου Σωτήρη την χαρά που ανέμενα , και κοίταξα προσεκτικά της ετικέτες των δύο πλευρών. Στην μία πλευρά ο δίσκος είχε το ''πυκνή ομίχλη στο λιμάνι'' έγραφε μουσική Μπιθικώτσης και στίχοι Μ. Παπανικολάου {ο γνωστός σκηνοθέτης} και στην άλλη πλευρά το φίδι με φερόμενο ως συνθέτη τον Μπιθικώτση ,περιορίζοντας τον άμοιρο Σωτήρη Παπαϊωάννου στο ρόλο του στιχουργού.
Αν κρίνω από την συντριβή που έλαβε χώρα στην δική μου ψυχολογία ,ο Σωτήρης έπρεπε να βίωνε την πιο σκληρή κόλαση
Αν μπορούσα να αποτυπώσω σε φωτό την έκφραση του προσώπου του θα αποτελούσε στο έξης η εικόνα αυτή τον ''ορισμό"
της κατάθλιψης. Είχαμε ακούσει πολλά σαν νέοι καλλιτέχνες τότε για τις κομπίνες για την πατρότητα κάποιων τραγουδιών , αλλά σε βεβαιώνω ότι ο Σωτήρης ούτε που θα ρώταγε κατά που πέφτει η οδός Δεληγιάννη πίσω από το μουσείο όπου στεγαζόταν τότε η ΑΕΠΙ και μοίραζε ποσοστά. Μοναδικό του όνειρο ήταν να δει το όνομά του γραμμένο σαν συνθέτη δίπλα σε ένα μεγάλο τραγουδιστή, και φίλο που αγαπούσε παράφορα. Είναι βέβαιο στην ζωή του δεν θα ξαναβίωνε τέτοια ευτυχία . Σε λίγο καιρό πήγα φαντάρος δεν ξαναείδα ποτέ τον Σωτήρη , αλλά από κοινούς γνωστούς μάθαινα ότι δεν ξανά ακούμπησε δάκτυλο στα πλήκτρα του ακορντεόν. Δεν ξέρω εάν υπάρχει στην ζωή ο Σωτήρης 85αρής θα είναι σήμερα , είμαι βέβαιος όμως ότι δεν ξαναβρήκε το χαμόγελό του.


https://www.youtube.com/watch?v=_uRsiF7PL10
   netriofron
30-01-2017 17:02
Αλλος τιτλος ''Το φιδι''
Μπουζουκια : Κ. Παπαδοπουλος και Λ. Καρνεζης ---- & στο αλμπουμ ''14 Χρυσές Επιτυχίες Του Γρηγόρη Μπιθικώτση Νο 2'' (1977)
Ενα πολυ ενδιαφερον σχολιο , για τον στιχουργο, υπαρχει σε σχολιο καποιου , σ'αυτην την αναρτηση : https://youtu.be/_uRsiF7PL10
::up.:: ::theos.:: ::theos.::
   netriofron
14-09-2016 13:44
Δίσκος: 45 στροφών [HMV 7PG3703] του 1967 ------------- https://youtu.be/nPPkFKVXHnY


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο