Ποιος σου το είπε ότι θέλω εγώ να φύγω
ποιος σου το είπε αγάπη μου
πως ψάχνω να βρω μιαν αιτία για να βάλω
μιαν άλλη στο κρεβάτι μου
μην κλαις αγάπη μου
κι έλα κοντά μου να σ’ αγγίξω
γύρε στο πλάι μου θέλω το δάκρυ να σου να πιω

Και να σου πω
ότι ποτέ, ποτέ, ποτέ, πότε ψυχή μου
δεν θα σε βγάλω άπ’ τη ζωή μου
θα πάρω κόκκινη μπογιά
πάνω στους τοίχους θα το γράψω
θα βγω στους δρόμους να φωνάξω
πως θα’ σαι εσύ, εσύ για πάντα ο άνθρωπος μου
στο πάντα του δικού μου κόσμου
γι’ αυτό ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ ψυχή μου
δεν θα σε βγάλω άπ’ τη ζωή μου

Μην του ακούς, μην τους ακούς
μην τους πιστεύεις
αυτοί δεν ξέρουν μάτια μου
πως μες στα βάθη της καρδιάς μου βασιλεύεις
στου πόθου τα παλάτια μου
δε θέλω αγάπη μου
να’ ναι τα μάτια σου κλαμένα
γύρε στο πλάι μου θέλω το δάκρυ να σου να πιω

Και να σου πω
ότι ποτέ, ποτέ, ποτέ, πότε ψυχή μου
δεν θα σε βγάλω άπ’ τη ζωή μου
θα πάρω κόκκινη μπογιά
πάνω στους τοίχους θα το γράψω
θα βγω στους δρόμους να φωνάξω
πως θα’ σαι εσύ, εσύ για πάντα ο άνθρωπος μου
στο πάντα του δικού μου κόσμου
γι’ αυτό ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ ψυχή μου
δεν θα σε βγάλω άπ’ τη ζωή μου