Ένας τρελός, ένα ηλιόλουστο πρωί
στην παραλία
θέλει από ένα τοίχο να διαβεί,
κανείς δε δίνει σημασία.
Θα τον περάσει;
Τις αλυσίδες του θα σπάσει;
Μα είχα ξεχάσει τις σκέψεις που έκανα
όταν ήμουνα παιδί,
και όταν τον είδα, ήρθαν τα λόγια
και οι σκέψεις μου μαζί.
Θα προχωρήσουμε ο κόσμος να χαλάσει
και αυτόν τον τοίχο
θα τον σπάσουν δυο τρελοί.

Ένας τρελός μέσα σε τόσους
που μου έκλεισαν το μάτι
μου ρίχνει αλάτι και όλο σκαλίζει
τις πληγές τις ανοιχτές,
μου ρίχνει φως να θυμηθώ
το ξεχασμένο μονοπάτι,
να θυμηθώ, όσες στον δρόμο
μου λησμόνησα φωνές.

Ένας τρελός ένα ηλιόλουστο πρωί
στην παραλία
θέλει από ένα τοίχο να διαβεί,
κανείς δε δίνει σημασία.