Ό,τι περίμενα όνειρο έμεινε
κι ό,τι απέφευγα μπρος μου παρέμεινε.
Ό,τι αγάπησα δε μου χαρίστηκε
κι ό,τι φοβόμουνα πάνω μου χτίστηκε...

Πάντα έβλεπα παράξενο ένα φως
εκεί στο βάθος
να μου λέει: κάνε αυτό που αγαπάς
κι ας είναι λάθος.

Κόντρα στο ρεύμα πάω εγώ και τη ζωή μου
δεν τη χαρίζω πουθενά, είναι δική μου.
Μ’ είπαν "αδύναμο παιδί", μα εγώ επιμένω
για ένα όνειρο να ζω και να πεθαίνω.

Ό,τι περίμενα δεν το συνάντησα
κι όσους με προσβάλλαν δεν τους απάντησα.
Ό,τι αγάπησα δάκρυ με πλήρωσε,
μα πίσω μου άφησα ό,τι με πλήγωσε.