Ασημένια ταμπακιέρα
στο συρτάρι του πατέρα.
Τα σέρτικα θυμάμαι της Λαμίας,
το γαλανό καπνό της αποδημίας.

Ζωή μυστική, πού να πηγαίνεις;
Καρδιά νηστική, που δε χορταίνεις.

Δίπλα στο χρυσό ρολόι,
κεχριμπάρι κομπολόι.
Τις χάντρες του ακούω μία μία,
στην κούπα του καφέ μια τρικυμία.

Καρδιά νηστική, που δε χορταίνεις,
ζωή μυστική, πού να πηγαίνεις;