Ήλιε 'μ που βγαίνεις το πρωί
και το ντουνιά ζεσταίνεις
μένα γιατί μ’ αρνήθηκες;

Σαν το δεντρί μαραίνομαι,
σαν φύλλο κιτρινίζω
χωρίς εσένα ήλιε μου

Μια χαραυγή, αχ μαύρη χαραυγή,
στο σκότος θα πεθάνω
κι εσύ θα παίζεις, θα γελάς.