Είναι γλέντι ο έρωτας, είναι γιορτή,
βλέπω στα μάτια του πείσμα πάνω στα γινάτια του,
μια γελάει, δυο κλαίει κι άιντε απ’ την αρχή,
στ’ όνειρο δίνεται, κόμπος στη ζωή δεν λύνεται,

Είναι γλέντι ο έρωτας, είναι χαρά,
την νύχτα ορκίζεται, άνεμος και δεν ορίζεται,
λίγα κι αν ζητούσε του `δωσα πολλά,
πάνω στο κέφι μου, ζήλεια εγώ κι αυτός το αδέρφι μου.

Φτάνει μια στιγμή για να γεννηθεί,
γίνεται βουνό, δάκρυ στο νερό,
ρίχνει στην φωτιά, ό,τι με πονά
και σαν αετός τα φτερά του ανοίγει μέσ’ στο φως.

Είναι γλέντι ο έρωτας, είναι γιορτή,
φιλί στα χείλη του, έκανε τη νύχτα φίλη του,
πίνω στην υγειά του και μ’ ακολουθεί,
χάνω στα ζάρια του κι όμως περπατώ στα χνάρια του.

Φτάνει μια στιγμή για να γεννηθεί,
γίνεται βουνό, δάκρυ στο νερό,
ρίχνει στην φωτιά ό,τι με πονά
και σαν αετός τα φτερά του ανοίγει μέσ’ στο φως.