Τα πάθη μου, τα μέχρι χτες,
που τα `φτιαξα με κόπους,
τα έστειλα προσκυνητές
να παν’ στους Άγιους Τόπους.

Να πάνε να ρωτήσουνε
του Γολγοθά το χώμα,
για να τον κατακτήσουνε,
τι απομένει ακόμα.

Και γύρισαν τα πάθη μου,
αγκάλιασαν τα λάθη μου
και μου `δειξαν εσένα,
εσένα που σε πίστεψα
και στις πληγές ασκήτεψα,
με χρόνια σταυρωμένα.

Τα πάθη μου τα μυστικά,
τα έντυσα προδότες
και τα `στειλα πεισματικά
να σου χτυπούν τις πόρτες.

Για να σου πουν το μήνυμα
του Γολγοθά, που ξέρει,
πως της καρδιάς το τίμημα,
κρύβεται στο μαχαίρι.

Και γύρισαν τα πάθη μου,
αγκάλιασαν τα λάθη μου
και μου `παν, έχεις φύγει,
και μου `φεραν δυο γράμματα
βρεγμένα από τα κλάματα,
που πνίγετ’ όποιος πνίγει.