Αυτή τη νύχτα θα τη ζήσω
σα ναυαγός σ’ ένα νησί,
χωρίς ελπίδα να γλιτώσω,
αφού το θέλησες εσύ.

Είσαι η πείνα που με τρώει,
είσαι η δίψα στο κορμί,
είσαι παραίσθηση και τρέλα,
και το αλάτι στην πληγή.

Αυτή τη νύχτα θα τη ζήσω,
σα νά `μαι αυτός που αγαπάς,
κι εσύ στη θέση τη δική μου,
όπως εγώ θα με ζητάς.