Παράτα με πια την ησυχία μου να βρω
και μη μου πεις, πως τάχα άλλαξες μυαλό.
Δε σε πιστεύω, δε ζητιανεύω
αγάπης ψεύτικα φιλιά,
έχω χορτάσει από ψευτιά.

Ξόδεψα όλη τη ζωή μου
για να γεμίσω τη δικιά σου.
Φύγε να βρω τη λύτρωσή μου
και ζήσε με τα σφάλματά σου.

Και πάρε-δώσε στο εξής
δεν θα ’χουμε εμείς
και σε μιαν άλλη αγκαλιά
θα βρω τη λησμονιά.

Παράτα με πια, δικιολογίες μη μου λες.
Σε ξέρω πια και πόσο εύκολα που κλαις.
Δε σε πιστεύω, δε ζητιανεύω
αγάπης ψεύτικα φιλιά,
έχω χορτάσει από ψευτιά.