Αυτός με τη βραχνή φωνή
που μια βραδιά με φίλησε
αυτός, αυτός, σε μια στιγμή
μου `δωσ’ ολόκληρη ζωή
κι ύστερα την ξεφύλλισε.

Το πέτσινο σακάκι του
το έστρωσε στο χώμα.
Ας ήταν το φαρμάκι του
να το `πινα ακόμα.

Αυτός που ήρθε βιαστικός
και φεύγοντας με λάβωσε
αυτός, αυτός, το ξέρω πως
ήταν στο βάθος του κακός
μα την καρδιά μου σκλάβωσε.