Όπου κι αν πάω
όποιον δρόμο κι αν πάρω
αναμνήσεις και σκέψεις δικές σου υποσχέσεις
μαζί κουβαλάω

Ότι κι αν κάνω
ότι βρίσκω το χάνω
μια ζωή ν’ αρνηθώ στο μηδέν δεν μπορώ
ξαφνικά να βρεθώ

Ο εαυτός μου
ο μεγάλος εχθρός μου
δεν μπορεί να σωθεί κάποιο τρόπο να βρει
και το χτες ν’ αρνηθεί

Πως να ξεφύγω
μακριά σου να φύγω
να χαθώ κι όπου βγει
να βρεθώ σ’ άλλη γη μα όπου πάω είσαι εκεί

Όσο κι αν θέλω
για να δώσω ένα τέλος
και να αρχίσω ξανά της ψυχής τα κενά
με κρατούν στην σκιά σου

Όλα σου μοιάζουν
στο μυαλό μου φωλιάζουν
τόσες νύχτες φωτιάς που τις πήρε ο νοτιάς
μέσα στην αγκαλιά σου

Ο εαυτός μου
ο μεγάλος εχθρός μου
δεν μπορεί να σωθεί κάποιο τρόπο να βρει
και το χτες ν’ αρνηθεί

Πως να ξεφύγω
μακριά σου να φύγω
να χαθώ κι όπου βγει
να βρεθώ σ’ άλλη γη μα όπου πάω είσαι εκεί