Βάλε δυο φιλιά στην άκρη,
κρύψε το πι’ ωραίο δάκρυ,
και του χωρισμού σημάδια
στης καρδιάς σου τα σκοτάδια.

Να `χει ο χρόνος να θυμάται,
η ζωή να μην ξεχνά,
κι όποιος, ήσυχα, κοιμάται,
με λαχτάρα να ξυπνά,
να `χει ο χρόνος να θυμάται,
η ζωή να μην ξεχνά.

Πέτα σε παλιό συρτάρι
και της μοίρας μας το ζάρι,
που μας έπαιξε Σαββάτο
κι έφερε τα πάνω - κάτω.

Να `χει ο χρόνος να θυμάται,
η ζωή να μην ξεχνά,
κι όποιος, ήσυχα, κοιμάται,
με λαχτάρα να ξυπνά,
να `χει ο χρόνος να θυμάται,
η ζωή να μην ξεχνά.

Κράτα και τις συγκινήσεις
για να γίνουν αναμνήσεις,
πες μου, τώρα, μ’ ένα βλέμμα
και το τελευταίο ψέμα.

Να `χει ο χρόνος να θυμάται,
η ζωή να μην ξεχνά,
κι όποιος, ήσυχα, κοιμάται,
με λαχτάρα να ξυπνά,
να `χει ο χρόνος να θυμάται,
η ζωή να μην ξεχνά.