Καλότυχος ο γυρισμός, σκοτάδι, μείνε πίσω
Διαλέγω μέρα τυχερή, μέρα για να νικήσω
Τώρα που ξεκουράζομαι με το κρυφό στεφάνι
Ανατολή στον Υμηττό, κακό να μη με πιάνει

Η νίκη μοιάζει βελονιά στο κέντημα του κόσμου
Αλλά γι’ αυτή τη βελονιά έναν καθρέφτη δώσ’ μου
Αν λείψει δεν της φαίνεται, αν μείνει δεν πειράζει
Να ξέρω τι `ναι ακίνητο, να μάθω τι αλλάζει

Γυρίζω και μαγεύομαι στου κόσμου την αγκάλη
Γνωρίζω κι αποφάσισα να μη νυχτώσει πάλι
Πήρα το χειροκρότημα και την αγάπη πήρα
Ήταν η κάμαρη ανοικτή και διάφανη η θύρα