Ήτανε τ’ όνειρο μικρό
στην παιδική μας γειτονιά,
θυμάσαι, παίζαμε κρυφτό
κι ήμασταν, τότε, δυο παιδιά,
ήτανε τ’ όνειρο μικρό
στην παιδική μας γειτονιά.

Με κοιτούσες, δε μιλούσες, δε μιλούσα
το θυμάμαι, σαν και τώρα, σ’ αγαπούσα,
το θυμάμαι, σαν και τώρα, σ’ αγαπούσα,
σαν και τώρα, σ’ αγαπούσα,
σαν και τώρα, σ’ αγαπούσα.

Όπου και να `σαι, μην ξεχνάς,
θυμήσου, τέτοιαν ώρα
που μας εμοίραζε η ζωή
τα πιο καλά της δώρα,
όπου και να `σαι, μην ξεχνάς,
θυμήσου, τέτοιαν ώρα.

Με κοιτούσες, δε μιλούσες, δε μιλούσα
το θυμάμαι, σαν και τώρα, σ’ αγαπούσα,
το θυμάμαι, σαν και τώρα, σ’ αγαπούσα,
σαν και τώρα, σ’ αγαπούσα,
σαν και τώρα, σ’ αγαπούσα.